در سال ۲۰۱۸ پل Morandi در جنوا که شمال غربی ایتالیا را به فرانسه وصل میکرد، سقوط کرد و 40نفر کشته و 600 نفر بیخانمان به جا گذاشت.

علت اصلی این فاجعه پرداختن به تعمیرات جزئی و اجتناب از تغییرات اصلی استراکچر پل تشخیص داده شد که شهرداری به علت فرار از هزینه زیاد و کسب درامد، آن را به تعویق می انداخت.

به تعبیر آقای Chris Skinner در کتاب Doing Digital رویه مسئولان پل مراندی تداعی کننده سیاست مدیران بانک ها در قبال وضعیت نابسامان کربنکینگ است چرا که از ایجاد تغییرات ساختاری در آن دچار تردید و ترس هستند.

این تردید مدیران بانک ها قابل درک است چرا که تغییر معماری کربنکینگ توام با ریسک زیاد بوده و هزینه بالای دارد. ولی این تغییر لازمه ورود به عصر دیجیتال است. بانک ها باید خود را برای ورود به شرایط جدید آماده کنند و یکی از این شرایط داشتن کربنکینگ ماجولار SOA Based است که بانکداری باز را نیز محقق میکند  و سبب میشود که بانک ها بتوانند time to market را کاهش داده، اکوسیستم خود را توسعه دهند و روابط پارتنرشیپ بهتری برقرار کنند.

ولی چه کاری باید انجام داد تا این تغییر ساختاری و بنیادی را با ریسک کمتری توام کرد و آنرا برای مدیران ارشد قابل توجیه تر نمود تا راحت تر تصمیم بگیرند؟

شرکت IBM با بهره گیری از منطق و مدل BIAN نقشه راهی را پیشنهاد داده است که موجب کاهش ریسک میشود که چند ویژگی مهم ان عبارتند از:

• تغییر از کربنکینگ قدیم به جدید نباید به صورت BIG BANG باشد بلکه باید بصورت گام به گام (Iteration Approach) طراحی شود.
• در هر Iteration باید سرویس های مرتبط با یک یا چند فرایند کسب و کار (business_process) بصورت END_TO_END پیاده سازی شوند و کسب و کار باید نتایج مملوس آنرا مشاهده کند.
• فرایندهای انتخابی در هر گام باید براساس میزان تاثیر آنها بر کسب و کار و بویژه تاثیر ان بر تجربه مشتری اولویت بندی شوند.
• در مرحله گذر،کربنکینگ جدید با کربنکینگ قدیم از طریق API تبادل اطلاعات خواهند کرد.
• رفته رفته کربنکینگ جدید بزرگتر و قدیمی BYPASS شده و از مدار ارائه سرویس خارج میشود.

نویسنده:دکتر محمد زارعی

شرکت توسعه فناوری دیجیتال رایبد با تکیه بر تجربه اجرای پروژه های بزرگ در سطح کشور و همکاری با شرکت های بزرگ بین المللی اروپایی و آسیایی خدمات مشاوره ای و آموزشی مطابق با استانداردهای روز به شرکت ها و مشتریان خود ارائه می دهد.